Yukarıdaki başlık Richard Sennett'in kitabının adı. Uzun bir süre önce tavsiye üzerine okumuştum. Nereden çıktı diyeceksiniz.. Dün arkadaşımla konuşurken, daha doğrusu arkadaşımın arkadaşlarının hareketli(!) yaşamlarını dinlerken, bu kitabı hatırladım birden. Özcan Yeniçeri de son kitabının önsözünde böyle bir vurgu yapmış, hatta Sennett'e de değinmişti.
Karakter çok geniş bir kavram. Ben daha ziyade, dün dinlediğim olaylar çerçevesinde bu kısa vadeli/hızlı/geçici olaylara değinmek istiyorum, ki en basit örneği günümüzün aşık olma kavramıdır mesela. Salt aşktan bahsetmeyeceğim, daha genel olacak yazım.
Bahsedilen bu geçici, hızlı yaşamların aslında güven ve sadakat duygularını nasıl yerle bir ettiğini tahmin etmek hiç de zor değil. Uzun vadeli olamamaktan mütevellit; aidiyet duygusu, ortak değerler ve hayatın anlamı kavramları eksik kalır. "Kullan at" şeklinde bir kültür hayatımıza girdi ve haliyle bu kültüre(!) uygun insan ilişkileri boy gösterdi. Hatta bir ifadeyi direkt alıntı yapayım:"Daha elverişlisi bulunduğunda, daha önce kurulmuş bağların bir anda koparılmasında bir sakınca görülmez. 'Tamir ve düzeltme' yerini; 'yenisiyle değiştir'meye bırakır". İnsanı insan yapan tüm değerleri eleyip, belli bir süreye tabi sınırlı bir ilişki ortamına çekiyorsunuz. Adına her ne derseniz deyin ama burada bir "karaktersizlik" de söz konusudur. Bu sayede hayatınızda vazgeçilmez olabilecek hiçbir şeyiniz kalmaz. Seyyah olursunuz.
Yüzünün bir yönü ile ilişki kuran bireyler, parçalanmış ilişkilerden bütünsel ve kalıcı sonuçlar çıkaramazlar, denmekte. Tüm bu geçici değerlerin sonuçları, takdir edersiniz ki, kalıcı pişmanlıklar olacaktır.
Daha derinlere inecektim ama vazgeçtim. Burada kesiyorum. Allah herkese akıl fikir versin diyorum sadece.
(Bu arada Sennett'e ve Sayın Yeniçeri'ye çok çok teşekkürler)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder